কাপোৰসাজ নসলাবি আঘোণী - Chandan C Kalita

কাপোৰসাজ নসলাবি আঘোণী বৰকৈ শুৱাইছে তোক থৌকি বাথৌ ঢৌ খেলিছে ঘামে ধোৱা উদং বুকু মোৰ । সেউজীয়া ৰহণেৰে সুধাসিন্ধু বোৱাই ও হেপাহে নপলালনে তোৰ বুকুত যে গাঠি ললি আউসীৰ নিশাৰ জোনাকী পৰুৱাবোৰ । ঘূৰ্ণ্যমাণ জলৰাশি জানো নৈৰ বুকুতে থাকে প্ৰাপ্তিৰ স্পৰ্শানুভূতিৰে জানো সুগন্ধি বতাহ বলে । শুনা নাই কোনোকালে , দেখিছো মাথোঁ জন্ম জন্মান্তৰে হোৱা দুয়োৰো প্ৰেমৰ কল্লোল ধ্বনিৰে । ধৰণি বিদিৰ্ণ কৰি তীক্ষ্ণ তীখাৰে মইতো জন্মদাতা পিতৃ তোৰ । একোলা কোলা ধৰি চেনেহ চুমা ঢালি পিতৃৰ গৰ্বৰে ওফোন্দা বুকু মোৰ । পথাৰ উদং কৰি লখিমী হবৰ হল বুকু শুদা কৰি মোৰ । যাঃ আজলী লাজো নালাগেনে তোৰ । আগ চাউল ছটিয়াই তামোল গুটি পানেৰে বোৱাৰী আদৰাদি আদৰিম তোক গোবৰেৰে মছি নিমজকৈ ৰাখিছো চোতাল শুৱোৱা ভৰালটো মোৰ সোনগুটি চপাও বুলি আছলেৰে তোৰ । প্ৰেমৰ দোলেৰে আটি বান্ধি দোলাৰে কঢ়িয়াম তোক আকৰী , কজলা চুলিৰ মাজত লুকুৱাই ৰাখিবি জোনাকৰ লিহিৰিপতিয়া হাত এইকনো নাইনে তোৰ সজাত । কাপোৰসাজ নসলাবি তই বৰকৈ শুৱাইছে তোক সৌন্দৰ্য সফুঁৰাৰ বিশাল সমূদ্ৰৰ খনিকৰ সাজিছ মোক । । । ।