।।প্ৰতাৰণা।।
এজাক কোবাল ধুমুহাই
হৃদয়ত.....
প্ৰৱেশ কৰিছিল ,
হৃদয়ৰ দুৱাৰ ভাঙি
ক্ষন্তেকতে....
চুৰমাৰ কৰিছিল ।
সোঁ-সোঁ বতাহৰ কোবে
প্ৰতিটোপাল তেজত
ক্ৰিয়া কৰিছিল ,
স্থিৰ প্ৰাণটো
মুূহূৰ্ততে.....
চঞ্চল হৈ পৰিছিল ।
দেহৰ ৰন্ধ্ৰে - ৰন্ধ্ৰে
শিহঁৰণ
অনুভৱ কৰিছিলো ,
বিচাৰ-বুদ্ধি সকলো
হেৰুৱাই......
অদৃ্শ্যলৈ উৰা মাৰিছিলো ।
স্বপ্নৰ মায়াজাল খুলি
যেতিয়া
সাৰ পাইছিলো ,
মই কাৰোবাৰ দ্বাৰা
সচাঁকৈয়ে......
প্ৰতাৰিত হৈছিলো ।
হৃদয়ত.....
প্ৰৱেশ কৰিছিল ,
হৃদয়ৰ দুৱাৰ ভাঙি
ক্ষন্তেকতে....
চুৰমাৰ কৰিছিল ।
সোঁ-সোঁ বতাহৰ কোবে
প্ৰতিটোপাল তেজত
ক্ৰিয়া কৰিছিল ,
স্থিৰ প্ৰাণটো
মুূহূৰ্ততে.....
চঞ্চল হৈ পৰিছিল ।
দেহৰ ৰন্ধ্ৰে - ৰন্ধ্ৰে
শিহঁৰণ
অনুভৱ কৰিছিলো ,
বিচাৰ-বুদ্ধি সকলো
হেৰুৱাই......
অদৃ্শ্যলৈ উৰা মাৰিছিলো ।
স্বপ্নৰ মায়াজাল খুলি
যেতিয়া
সাৰ পাইছিলো ,
মই কাৰোবাৰ দ্বাৰা
সচাঁকৈয়ে......
প্ৰতাৰিত হৈছিলো ।
No comments:
Post a Comment