স্বপ্নাতীত - Ranju Moni Mahanta

॥ স্বপ্নাতীত ॥ ✍॥ ৰঞ্জুমণি মহন্ত ॥ এটা পৰুৱাই পোৱা সপোনে হাতত সাৰে ভৰিত সাৰে আহি মোৰ দুৱাৰত টুকুৰিয়াইছিল । অবাক বিস্ময়ত মই খুলি দিছিলো মোৰ বন্ধ দুৱাৰ । মোৰ আন্ধাৰ কোঠালিত সি জোন হৈ জ্বলিছিল, তৰা হৈ নাচিছিল - মই মুগ্ধ হৈ চাই আছিলো । কি জানো সুৰ এটা সি গুণগুণাইছিল ! মই উন্মনা হৈ পৰিছিলো ; মোক সন্মোহিত কৰি সি গুচি গৈছিল পুৱতি তৰাৰ সতে । এতিয়া, মোৰ কোঠালিলৈ তাৰ সঘন আহ-যাহ । শূন্যতাৰ সংগী সি, মোৰ বিশ্বস্ত সহচৰ। তাৰ সান্নিধ্যৰ উমেৰে উজ্জীৱিত হৈ , মই আকৌ এবাৰ চাকি চাব খোজো স্বাদ - জীৱনৰ ।