কেতিয়াবা বৰষুণ এজাক আহি
পুৰি পেলায় মোৰ অকনমানি কলিজাটো,
পপিয়া তৰাৰ দৰে খহি পৰে,
সপোন আৰু হেঁপাহেৰে সৰিয়হ বৰণীয়া হৈ থকা মনটো।
তথাপিও সপোন দেখো আকাশখন
এবাৰ হেঁপাহ পলুৱাই ভাল পোৱাৰ,
পুৱাৰ প্ৰথম ৰ'দজাকত নিজক বিলিন কৰাৰ।।
(ৰাজীব/বাবা ৰাজদীপ)২০/১২/১৬
পুৰি পেলায় মোৰ অকনমানি কলিজাটো,
পপিয়া তৰাৰ দৰে খহি পৰে,
সপোন আৰু হেঁপাহেৰে সৰিয়হ বৰণীয়া হৈ থকা মনটো।
তথাপিও সপোন দেখো আকাশখন
এবাৰ হেঁপাহ পলুৱাই ভাল পোৱাৰ,
পুৱাৰ প্ৰথম ৰ'দজাকত নিজক বিলিন কৰাৰ।।
(ৰাজীব/বাবা ৰাজদীপ)২০/১২/১৬
No comments:
Post a Comment