বাটৰুৱা - Moukuhi Saikia

বাটৰুৱা--- ------------- পৰিচয় বিহীন ভাবে মোৰ পদুলি গৰকি তেওঁ সোমাই অহাৰ দিনা চোতাল ভৰি পাৰজাকে ৰুণ দিছিল--/ বৰঘৰ,ভড়ালৰ মূধচ ক'তোৱেই যে নাছিল অকনমান খালী ঠাই--/ ফাগুন বনতো পলাশ-শিমলুৰ জুইফুল ফুলিছিল--/ আলসুৱা মেঘৰ শুকুলা টুকুৰাবোৰে আকাশৰ বুকুৰ নীলাখিনি বিচাৰি উৰি ফুৰিছিল দিহিঙে দিপাঙে--- গধূলি ধূনাৰ মলমলীয়া সুগন্ধ এটা বিয়পি পৰোঁতেই মই দুভৰিত নূপূৰ পিন্ধিছিলো, পঞ্চসুৰী মূৰুলি বজাই কন্ঠত আবেগৰ জড়তা সানি দুভাগ নিশা তেওঁ বাৰু মোকেই মাতিছিল নিকি সিদিনা? মইতো নহয় কামিনী কাঞ্চন কোনো দেবদুর্লভা--। বেৰৰ জলঙা সৰকি তেওঁৰ দেহৰ জোনাকবোৰ ছিটিকি-ছিটিকি অহাৰ পৰত, বুকুত আবেগৰ মেঠনি বান্ধি জুমি জুমি চায় শিয়ৰি উঠিছিলো-- এইয়াচোন মোৰেই প্ৰানৰ দেৱতা ---/ তেওঁ বুলি এদিন সন্ধ্যা তৰাটিকে বৰিলো--/ জোনাকৰ ওৰণি টানি জোনবাইক সাক্ষী কৰি জনম-জনমলৈ তেওঁৰ সতে গাঁথিলো লগন-গাঁথি----। ৰামধেনুৰ বুকুৰ ৰঙাখিনি আজুৰি সেওঁতা সজালো এদিন হঠাৎ---- তেওঁৰ উভটি যাবৰ হ'ল--। এজাক কৃষ্ণচূড়াৰ ৰঙত মোক ডুবাই পথাৰৰ আলিমূৰীয়া ওলমা বেলিটোৰ গাত গা ঘঁহাই বুকুৰ আমঠুত কজলা বৰণ সানি তেওঁ অহা বাটেই পুনৰ গ'ল উভটি----